reddedildi

Beni inanmadığım şeylere ikna edemezsin.
Çünkü benim inadım,
genetik aktarım.
Senin ellerinde ben,
gümbürtüye giden bir bombayım.
O pimi çekme.
Bu pimi çekme.
Patlarım.

Farkına varmak, eylemin big bangi. Ne bakıyorsun? Aklımı uzaya uçursana.

Hayatında ilk defa hiçbir şey konuşmamak istediğin zamanları gördün. Normal şartlar altında dünyanın kelimesini bir araya mantıklıca getirip dizler önüne yığabilecek güce sahipken, şimdi anormal şartlar altında kalıp kelimelerden ve gideceği anlamlardan kaçıyorsun. 

Hayatında ilk defa yalnız kalmak ve beynin gerektirdiği işlevlerde tek başına boğulmaktan yakınmıyorsun. Ve ilk defa bu kadar yoruluyorsun. O yorgunluktan da şikayet etmez hale geliyorsun. 
Bak, bir günün iyi, bir günün bok gibi. “Ulan” diyorsun.”Ulan aslında hayat şahane. Ben insanım, Benim kafam var. Yetmiyor, duygularım var. Muazzam bir aklım var. Onu kullandığım sürece şu hayat şahane. Şu hayatta beni mutluluğa doyurabilecek her şey var. İnsan olmasa bile, nesneler var. Olaylar var, mekanlar ve işte şehirler, durumlar falan filan. Ben iyiyim. Ben çok iyiyim. Ama kendimi gazlamak için söylemiyorum, düpedüz iyiyim ulan ben iyi hissediyorum. Kendimi seviyorum. Etrafımı seviyorum. Nesneleri, tarihi, zamanı, şehri,hava durumu programlarını, bakkalı, kasabı, otobüs şoförlerini, esnafı filan işte hepsini seviyorum” diyorsun.

Sonra bi şeyler oluyor. Oturup bir şeyler hakkında endişelenmeye başlıyorsun. Bir şeylerin nasıl olacağını, nasıl gideceğini, nerelere varacağını düşünmeye başlıyorsun. Düşündükçe de, her şey daha da karmaşıklaşıyor. Karışa karışa çöp gibi yığılıyor aklında. Ayıklayamıyorsun. Ve kendini, “insanın muazzam düşünebilme yeteneğine sıçayım keşke bitki olsaymışım” diye söylenirken buluyorsun. 

Ama yine de düşünebilmenin ekmeğini her zaman yemişizdir. Çünkü düşünmek, farkındalıkları getirir, çaresizliklere çözüm bulamaz bazı şartlarda ama farkına varırsın ulan. Bak, farkındalık çok önemli. Farkına varmak, eylemin big bangidir. 

Her şey farkındalıkla başlar. 
Ama farkındalığın da durumları var işte. Farkında olduğunun farkında olmak, farkındalığı görmemezlikten gelmek, farkında olduğunu sanıp aslında hiçbir şeyin farkında olmamak, kendini kandırmacalar, avutmacalar, savunma mekanizması, savunma mekanizmasını çelik gibi yapmanın getirdiği dezavantajlar, allahım aç kabuğunu giremiyorum kendi içime bile. 

Galiba öleceksin. 
Olmadı gideceksin.