1.30.2015

-cağım

Bazen kendini,
Kaptırıyorsun
Kendine.
Karşındakini de kendini
Ettiğin canavardan,
Ettiğini
Görmüyorsun.
Herkesten her şeyi
Bekliyorsun.
Kendiliğini olmaya çalışırken,
Senin yüzünden,
Kendileri olamadığını
Görmüyorsun.
"Ya neden böyle oldular?"
“Hepimize neden eziyet?”
“O böyle miydi?”
“Değildi.”
Monologları çok kolay
Kendinsin tüm bunların sebebi
Görmüyorsun.
Ben bu duvarı,
Ya siyahla boyamışım
Ya beyazla boyamışım.
Kurumasını beklemeden
Duvara yaslanmışım.
Sonra bir de utanmadan,
Üstüm pislendi deyip,
Hayıflanmışım.
Sen seni bilmelisin!
Sen seni!
Sen seni bilmezsen böyle,
BAK! PATLATIRLAR ENSENİ!
Ben bu denize defalarca dalmışım.
Aynı suda beş yıl yıkanırım
Sanmışım.
İçine daldıkça dalmışım.
Burnumu tonlarca suyla,
“Yoo, yutmadım” diyip,
Yakmışım.
Alkol değil,
Kumar değil,
Tütün değil,
Bencillikmiş tüm kötülerin anası.
Olmuş bir düzine çocuğum,
Hangi birini adam edeceğim şaşmışım.
Ben bu resmi beş yıl iki haftada yaptım.
Ben bu resmi nasıl toparlarım?
Ben bu resmi beyaza mı siyaha mı,
Hangi renge boyadığım duvara asayım?
Sen hep yaptın ve
oluyor sandın.
Sanrıların... 
Ah bu kahrolası sanrıların...
Sanrılarından örülmüş o duvarların...
Kandırmacalarla dolu yarım aklın...
A be canım neden, peki neden,
Onca zaman tatlı uykundan uyanmadın?
Ben bu resmi yaksam ısınamam.
Assam, bu resme bakamam.
Ben bu resmi gömsem toprağa ziyan
Ben bu resmi saklasam unutamam.
Ben bu resmi ne yapacağım?
Ben duvarları hangi gri tonlarına bulayacağım?
Göremiyorum. 
Gözlerimi aldıracağım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder