7.02.2011

ruh hastası, limonata havuzunda boğulmadan önce bir kısa mektup yazmış

Bak, yolunda olan hiç bir şey yok. Bir bak hadi; sağına, soluna, aşağı ve yukarı. Egzersiz yaparmış gibi hani, göz gezdir etrafına. Bulunmaktan mutlu olmadığımız yerlerdeyiz, ait olduğumuz bir yer bile yok üstelik.Üstelik ben bir ruh hastayım.

Ben, takıntılıyım. Çay doldururken ellerim titrer benim, limonatadan havuzlar olduğuna inanırım bazen, hala gidip oyuncak satın alırım, iradesizim, belki korkak, az biraz pısırık, kediye alerjim var, ama çok severim.
Çok severim kedileri.
Sen de seviyorsun çünkü.

Bak! Bak işte, sağ tarafındayım, taklitçinin önde gideniyim. Dengesizlik abidesiyim bak, bak bana, bir kerecik, nolur.
Gelen mesajlara cevap vermem ben, telefonum çalar açmam.Formaliteciyim, bana keyif vermeyen her türlü eşyayı zorunluluktan taşıyorum cebimde.

Oysa ceplerim gazoz kapakları dolu, ceplerimde küçüklükten kalma tasolar var, kopan barbie bebek kolları biriktiriyorum, yenmemiş ve bayatlamış çekirdek taneleri var ceplerimde. Yazılmış minicik notlar var, sabah evde uyuyan kişi için hazırlanmış ” ben çıkmak zorunda kaldım, kahvaltın hazır” notları var. Ceplerim tıklım tıklım, inan bu dünyanın en güzel şeyi.
Ruhum tıklım tıklım, burdan gitmek istiyorum, bütün kıyafetlerimi ceplerime sığdırabilmek istiyorum hatta.

Bak bana, bir kerecik bak istiyorum. Limonata havuzlarının gerçekten varolduğuna inandırmak istiyorum seni. Ceplerini ıvır zıvırla doldurmak istiyorum benimki gibi. Sulara kıyafetlerimizle atladığımızda ağırlık yaparlar diye korkarsın, eminim.
Oysa bana kızardın, normlarımdan sıyrılamıyorum, hayatı ucu ucuna yaşayamıyorum diye.Hayır, bak!
Yalancıyım. Yalancının önde gideniyim. Benim mumlarım sonsuza kadar yanıyor, ben oynuyorum. Oynuyorum sana,ona, onlara.

Ben bir ruh hastayım; eğer bana dikkatlice bakarsan seni, limonata havuzlarının gerçek olduklarına sahiden inandırırım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder